დღეს გადმოვხტი მაღლივის ხიდიდან ბანჯით.
შეგრძნებები და ემოციები:
1. დგახარ ხიდზე, უყურებ სხვებს, როგორ ხტებიან და ფიქრობ “მე უკეთესად გადმოვხტები”
2. ინსტრუქტორი იწყებს შენს დაბმა/დამაგრებას თოკზე და ბანჯიზე, “მოიცა რა, არ მეშინია”
3. გადადიხარ და ჯდები მოაჯირზე “ჰოო, უკვე მალე იქნება”.
4. უკვე ყველაფერი ისეა, როგორც უნდა იყოს, მოაჯირზე დგახარ, ფეხებზე მობმული გაქვს თოკი, და მხოლოდ ხელების გაშლა და გადახტომა დაგრჩა “ჰჰჰოო? მართლა მინდა გადახტომა? აუ ქვემოთ ხეებს ხომ არ დავეჯახები? იქნებ არ მინდა? კარგი ბარემ აქ ვარ და უნდა გადავხტე, თან ხომ მინდოდა გადახტომა ამდენი ხანია!”
5. ერთი, ორი, სა-მი! და ხტები “ააააა! ყვირილი მინდა, პირს რომ ვაღებ და ხმა არ მაქვს? და გული რომ გამისკდეს ახლა? ინსტრუქტორმა კი მკითხა ხომ არაფერი გაწუხებსო, მაგრამ რავიცი, იქნებ სუსტი გული მაქვს? მარტო ჰაერი და მე? აააა!” (more…)
მანქიერი ბლოგი 